“De scherpte gaat ervan af, maar het gemis wordt steeds groter,” hoor ik wel vaker zeggen. En weet je, ergens is dat ook zo. Je leert omgaan met je gevoelens, te overleven en later ook weer te léven, je leert dat het verdriet om je kindje voortaan bij je hoort. En het gemis groeit tegelijk met je kindje mee. Je mist na enkele jaren niet alleen de baby die er zou zijn, maar ook de peuter, de kleuter, de tiener en later de volwassene die jou zou zien als steun en toeverlaat bij moeilijkheden in het leven.

Er zijn echter dagen waarop die natuurwet van het gemis geen grip lijkt te hebben, momenten waarop de pijn in alle hevigheid aanwezig kan zijn, je kan overvallen, verlammen en verdrinken. De golven van verdriet zijn dan zo sterk dat verzet of ‘dapper zijn’ geen zin heeft. Vaak weet je vooraf wel wat die moeilijke dagen zijn, waarin je terug wordt geslingerd naar het verleden, maar soms overvalt het je geheel onverwacht.

Moederdag en Vaderdag zijn precies van die dagen waarop ouders die een kindje missen worstelen met hun emoties, waarop het gemis fysiek voelbaar is en het verdriet alom aanwezig. Het zijn tegelijk ook dagen waarop je veel liefde en trots voelt voor je kindje en behoefte hebt om dat te delen, om te vertellen, een luisterend oor te vinden en een arm om je heen. Daarnaast zijn het ook nog eens dagen waarin de buitenwereld vol triggers zit, die je vertellen dat Moederdag en Vaderdag gevuld zijn met vrolijkheid en lachende kinderen die springen op bed.

Er wordt voorbijgegaan aan het feit dat niet iedereen ouder kan zijn, een kindje dicht bij zich heeft of zelf een ouder mist. En dat veroorzaakt een gevoel van eenzaamheid, en soms ook schuld naar de andere kinderen toe als die er zijn, wanneer je dan toch ervaart dat het allemaal niet zo eenvoudig is. Dat je het kindje dat er niet bij kan zijn, gewoon ontzettend mist en je overmand voelt door emoties.

De bundel Sterrenkusjes is er om je te laten zien dat je niet alleen bent in je momenten van verdriet met die bijzondere dagen. Vele ouders delen hier hun gedichten en weer anderen hebben ervoor gekozen hun kindje achter in het boekje te laten vernoemen. Opdat hun woorden en gezelschap een stukje troost mogen bieden, herkenning en erkenning van je gevoelens. Naast liefde en trots, hebben ook verdriet en gemis hun plekje als twee zijden van dezelfde medaille.

De komende week vind je elke avond een van de mooiste gedichtjes uit de bundel op Facebook, willekeurig gekozen ❤

Liefs,
Irene