Moederschap. Overal om me heen hoor ik dat het een proces van loslaten is. Vanaf het moment dat je kind geboren is begint het loslaten. De navelstreng wordt doorgeknipt. Na een paar maanden verdwijnt de borstvoeding. Mijn mooie zoon Ruben is nu bijna 2 jaar en ik heb het loslaten nog steeds helemaal niet onder de knie. Ren overal achter hem aan, probeer hem op te vangen als hij valt. Vind het heerlijk om lekker met hem op de bank te knuffelen en een verhaaltje te lezen voor het slapen gaan.
Dewhi, Patrick & Odin* ‘Liever bij mij…’ #9
Dankbaar zijn wij, Patrick en Dewhi Malinka, dat we mogen meeschrijven aan het project ‘Liever bij mij..’.
Naast het feit dat wij ontzettend trots zijn dat we een deel van ons levensverhaal mogen delen, hopen wij dat ons stuk een bijdrage kan zijn voor anderen.
Binnen deze voorstelronde, vertellen wij in het kort over de zwangerschap, de bevalling en erna. In ons uiteindelijke ‘verhaal’ willen we vooral proberen om de mooie en wonderlijke zijde te belichten. Lees verder
Reni en Valentijn* ‘Liever bij mij…’ #8
Mijn naam is Reni en al 15 jaar ben ik de trotse moeder van Jesse. Sinds kort heeft Valentijn* mijn leven als moeder nog zoveel rijker gemaakt.
Onverwacht was Valentijn* daar. Hij zette mijn leven en dat van zijn grote broer volledig op zijn kop. Met 18 weken voelde ik hem voor het eerst schoppen. Met deze schopjes, schopte hij de vlinders in mijn buik. Smoorverliefd raakte ik op hem. Lees verder
Patricia en Faas* ‘Liever bij mij…’ #7
Mijn naam is Patricia. Ik ben mama van Robine, Faas*, Mats en Free.
De reden dat ik mee wil doen aan dit project is dat ik graag wil laten weten dat verdriet nou eenmaal hoort bij een gezin met een sterrenkindje. Dat het verdriet een weg heeft gevonden en dat we ondanks de stilte en het gemis ook weer geluk kennen. Ik merk dat veel mensen het niet graag (meer) over hem hebben, misschien omdat de dood dan heel dichtbij komt.
Maureen en Chloë ‘Liever bij mij….’ #5
Mijn naam is Maureen en ik ben getrouwd met Pieter. Sinds juli 2011 zijn wij de trotse ouders van Chloë*. Ons meisje mocht maar 3 dagen bij ons zijn, maar hoort bij ons gezin.
Als mama praat je graag over je kinderen, zo praat ik graag over Chloë*.
Na 37 weken zwangerschap is Chloë* geboren met een spoedkeizersnede, doordat ik een inwendige bloeding had. Beide hebben we heel slecht gelegen. Ik heb het overleefd, maar door ernstig zuurstoftekort heeft zij veel te vroeg haar engelenvleugels gekregen.
Dankbaar voor mijn eigen leven, wil ik haar herinnering in leven houden.
Marieke en Fem* ‘Liever bij mij….’ #3
Ik ben Marieke de Ridder, 33 jaar en mama van 3 prachtige kindjes, Fem*, Denn en Vince! Ontzettend vereerd ben ik om deel te mogen nemen aan de bundel “Liever bij mij….”
Op de eerste plaats omdat ik als geen ander weet hoe het is om mama te zijn van een kindje dat niet mocht blijven en daarom hoop dat andere ouders steun mogen ervaren van onze verhalen. Op de tweede plaats omdat deze bundel hopelijk bijdraagt aan het doorbreken van de stilte rondom het dagelijkse gemis. Ons gemis, maar ook dat van al die andere ouders die dit levenslang met zich meedragen.
Daphne en Lewi* ‘Liever bij mij…’ #2
Hallo, mijn naam is Daphne Neutelings en sinds 8 december 2011 ben ik mama van een engeltje genaamd Lewi*. Daarnaast heb ik nog 2 zoontjes, Seth (2010) en Vinn (2012). Samen met hen en mijn partner Rob Boesten woon ik in Geleen, in het zuiden van het land.
De reden dat ik mee doe met het project Liever bij mij… is omdat ik vind dat een overleden kindje nog steeds een enorm taboe is.
Tamara & Britt* ‘Liever bij mij…’ #1
Mijn naam is Tamara. Net zoals iedere moeder praat ik graag over mijn kindjes. Zowel over mijn engeltje, mijn kleine vlinderkindjes als over mijn bengels. Maar waar de verhalen over mijn twee levende kindjes oneindig zijn blijft het verhaal van mijn overleden dochter stilstaan. Ik kan het honderden keren vertellen, ….maar er zal nooit meer iets nieuws bij komen. Simpelweg omdat haar verhaal op deze aarde tot zijn einde is. Lees verder